Η εικόνα της 24ης απεργιακής κινητοποίησης της ΑΔΕΔΥ καθώς και του συλλαλητηρίου της πλατείας Κλαυθμώνος ήταν πλήρως ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ. Το παραπάνω συμπέρασμα, το παραπάνω συναίσθημα, το εκφράζουμε με οδύνη, σε καμία περίπτωση δεν το χρησιμοποιούμε για να προβοκάρουμε το τριτοβάθμιο ανώτατο συνδικαλιστικό μας όργανο.
Στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ πανελλαδικά, ήταν η μικρότερη σε συμμετοχη απεργών, των τελευταίων ετών, σε σύγκριση ακόμα και με τα πιο απαισιόδοξα σενάρια. Η μικρή σε όγκο συγκέντρωση στην Αθήνα, αλλά και στις άλλες πόλεις, ήταν λίαν επιεικώς οικτρή.
Προχθές ψηφίστηκε κατά της αρχής, ένα ακόμα νομοσχέδιο το οποίο θα οδηγήσει άμεσα, αλλά και στο μέλλον, και άλλους συναδέλφους και άλλες οικογένειες στην ανεργία και την φτώχια.
Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν να μαζέψουμε ούτε τους εκλεγμένους συνδικαλιστές, ούτε τους συναδέλφους που ήδη βρίσκονται στην διαθεσιμότητα αλλά και αυτούς που ενδιαφέρουν άμεσα οι εξελίξεις παρά τη μεγάλη μας προσπάθεια.
Συνάδελφοι στην ΑΔΕΔΥ, εάν στην κρισιμότερη και δυσκολότερη συγκυρία, που απειλούνται οι δουλειές μας και το ψωμί των οικογενειών μας δεν μπορούμε να συγκεντρώσουμε τον κόσμο σε μια μεγάλη ειρηνική διαδήλωση, για τα δίκαια αιτήματα μας, της εργασίας μας, της ύπαρξης μας, της ζωής, για τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα ιατρεία που κλείνουν, τους μισθούς, και τις συντάξεις που εξαφανίζονται, τότε λυπούμεθα, αλλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι δεν πείθουμε. Και είναι απαραίτητο να επανεξετάσουμε τις θέσεις μας.
Εδώ και 3 χρόνια έχουν προκηρυχτεί 42 στάσεις εργασίας καθώς και 38 ημέρες απεργίας. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι από όλα αυτά που η κυβέρνηση κατόρθωσε είτε με προεδρικά διατάγματα, είτε με νομοσχέδια, είτε με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δυστυχώς δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ.
Σε όλα τα παραπάνω, προστίθεται η αδυναμία σας μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, να συγκροτήσετε για μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες προεδρείο στην ΑΔΕΔΥ, που όχι μόνο αδυνατίζει την αγωνιστική διάθεση όσων μέχρι σήμερα συμμετείχαν, αλλά λειτουργεί, και ως αιτία απαξίωσης του τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου στα μάτια όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
Όλα τα παραπάνω, λειτουργούν αποτρεπτικά, χωρίς να σημαίνει σε καμία περίπτωση παραδοχή ήττας, αλλά δυστυχώς προβληματίζουν στο αν οι τακτικές που ακολουθούνται έχουν αποτέλεσμα διαπραγματευτικό, ουσιαστικό, πέρα από το επικοινωνιακό.
Είναι γνωστά, χιλιοειπωμένα και τείνουν γραφικά, μεγαλοστομίες που χρησιμοποίησε το σύστημα, οι εκάστοτε κυβερνόντες, αλλά και εμείς οι ίδιοι, για ξεπουλημένες ηγεσίες, τόσο για ΑΔΕΔΥ ή ΓΣΕΕ, για ηγεσίες που συγκυβερνούσαν και μοίραζαν πίτες, για αυτοκριτική μας κλπ.
Με τις όποιες ηγεσίες, με τα όσα προβλήματα είχαν περισωθεί δουλειές, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δικαιώματα εργαζομένων εδώ και δεκαετίες. Σήμερα όλα αυτά διαλύονται και δυστυχώς οι εργαζόμενοι σήμερα παρακολουθούν αμέτοχοι τις εξελίξεις, και η κινητοποίηση τους θεωρείται αποτυχημένη με βάση τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα. Λυπούμεθα ειλικρινά που αναγκαζόμαστε να δημοσιοποιήσουμε τις αγωνίες μας, είναι όμως καθαρά οι εκφράσεις της βάσης μας, των εργαζομένων, οι οποίοι νιώθουν εγκαταλειμμένοι, αβοήθητοι, και περιμένουν το μοιραίο.
Η παρέμβαση μας αυτή, δεν έχει την έννοια του συνδικαλιστικού κειμένου, αλλά θεωρούμε μπροστά στην πλήρη απαξίωση όλων μας, πρέπει να εκφράσουμε την άποψη των εργαζομένων, που είναι κραυγή αγωνίας όχι μόνο για τα δεινά που ζούμε, αλλά και για το συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα.
Σας καλούμε, την ώρα μηδέν να παραμερίσετε τις όποιες διαφωνίες σας, που πλέον δεν ενδιαφέρουν και δεν είναι αποδεκτές από τους εργαζομένους και την κοινωνία, με γνώμονα την λογική και την αγωνία μας:
i.) Να συγκροτήσετε ΑΜΕΣΑ προεδρείο
ii.)Να συγκληθεί έκτακτα το Γενικο Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη 18/3/2014, προκειμένου να επανεξετάσει και την απεργιακή κινητοποίηση της 19ης-20ης/3/2014 και τις παραπέρα ενέργειες μας.
Πιστεύουμε ότι περιθώρια για αντιστροφή του κλίματος υπάρχουν, οι εργαζόμενοι χρειάζονται εμψύχωση, παλμό και δείγματα αλλαγής κατεύθυνσης, αλλά και σύμπνοια, μόνοιασμα, αλληλεγγύη και συνεργασία όλων των κοινωνικών ομάδων ώστε να καταφέρουμε όλοι μαζί την πρώτη μας νίκη που από ότι φαίνεται μέχρι σήμερα δεν επιτυγχάνεται με τις απεργιακές κινητοποιήσεις του παρελθόντος, αλλά μπορεί να προκύψει από ολομέτωπη επίθεση με αυτή την πολιτική με βάση πολύμηνο σχεδιασμό και οργάνωση.
Είμαστε σίγουροι ότι μετά την πρώτη νίκη δεν θα κερδηθεί ο πόλεμος, αλλά θα ακολουθούσουν και άλλες αλλεπάλληλες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα.
Σας καλούμε να αλλάξετε συμπεριφορά και στάση, και να είστε σίγουροι, ότι ως Ομοσπονδία, που διαχρονικά στηρίζει τους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων θα είμαστε δίπλα σας, όχι στα τετριμμένα προγράμματα δράσης, αλλά σε πρόγραμμα ενδυνάμωσης του ρόλου της ΑΔΕΔΥ στα μάτια των εργαζομένων στο Δημόσιο.